Posted on Wednesday, March 12 @ 19:34:49 MYT by greenboc
Oleh ibnuhasyim"
SEBELUM kita lihat teori ke 2 Dato’ Seri Anwar Ibrahim jadi Perdana Menteri, ekoran dari tulisan sebelumnya ‘Teori Anwar Jadi PM Beberapa Bulan Lagi..’, rasanya elok juga saya paparkan kisah silam sedutan dari buku ‘1950-2000 Sejarah Kebangkitan Dan Masa Depan PAS Kuasai Malaysia?’, Bab 26: di bawah tajuk ‘1969 Tahun Cabaran’. Buku setebal 672 muka surat itu saya tulis dan dicetakkan pada Januari 1993.
Begini kira-kira ringkasan sedutannya:
“Pada tahun 1969 juga sebelum berpulangnya Dr Burhanuddin ke rahmatullah, telah diadakan pilihanraya peringkat kebangsaan (PRU) , iaitu pada 10 Mei. [Dr Burhanuddin adalah Yang Di Pertua Agung PAS waktu itu (Presiden PAS ke 3). Beliau ditahan di bawah ISA pada Januari 1965 atas tuduhan terlibat dalam komplot menentang Malaysia. Beliau jatuh sakit dalam tahanan, dibebaskan bersyarat pada Mac 1966, dan syarat tersebut ditarik balik pada 22 September 1969 tetapi meninggal dunia pada 25 Oktober 1969 kerana keuzuran.]
Dalam pilihan raya tersebut, PAS memenangi 12 kerusi parlimen, iaitu 3 di Kedah, 6 di Kelantan, 2 di Terengganu dan 1 di Perak. Di DUN pula PAS dapat 40 kerusi, iaitu 1 di Perlis, 8 di Kedah, 19 di Kelantan, 11 di Terengganu dan 1 di Perak. Kepincangan Parti Perikatan (parti pemerintah) jelas terserlah. Undi parlimen bukan Melayu merosot sebanyak 40%.
‘Angka 13’ menjadi angka sial bagi MCA yang hanya peroleh 13 dari 33 kerusi yang dipertandingkan. (Khabrnya Pak Lah amat minat dengan angka 13). Seramai 24 calon bukan Melayu dari parti pembangkang menang. Undi parlimen orang Melayu kepada Perikatan juga merosot sebanyak 54%. PAS Berjaya memperoleh kembali sokongan mereka yang hilang semasa pilihan raya 1964. Pulau Pinang telah dikuasai oleh pembangkang iaitu Parti Gerakan (Gerakan Rakyat Malaysia) yang merampas dari MCA. Kelantan masih tetap di tangan PAS yang memilikinya sejak PRU 1959, pilihan raya pertama selepas merdeka.
Kegoncangan berlaku pada Perikatan kerana kemenangan lawannya calon-calon Parti Gerakan, DAP (Democratic Action Party) dan PPP (People’s Proggressive Party). Ini bermakna calon-calon Perikatan dan MCA telah kecundang. Parti Buruh memulau pilihan raya dan dikatakan cuba menghasut supaya pilihan raya gagal. Beberapa peristiwa dan keadaan tegang timbul di Pantai Barat Semenanjung sejak April kepada Mei tahun itu. PKM (Parti Komunis Malaya) yang bergerak di bawah tanah dikatakan turut mengambil kesempatan memanaskan suasana.
Bermula dengan perarakan pada 11 dan 12 Mei 1969 di KL Selangor (Wilayah Persekutuan wujud selepas itu), terus berlanjutan kepada apa yang disebut ‘Peristiwa 13 Mei’. Hal ini mengundang Perdana Menteri pertama Malaysia letak jawatan dan diganti oleh Timbalannya Tun Abdul Razak bin Hussain.
Tun Abdul Razak mencetuskan idea, kekal dan perluaskan Perikatan kepada formula kewujudan Barisan Nasional. BN akhirnya mampu menyeret Parti Gerakan (yang menguasai Pulau Pinang), PAS (yang menguasai Kelantan), PPP (yang menguasai Majlis Perbandaran Ipoh) dan beberapa parti lagi ke dalam gabungan tersebut (walaupun akhirnya PAS ditendang keluar dari BN menjelang PRU 1978).
Dalam PRU 1974, BN menang 104 dari 114 kerusi parlimen di Semenanjung dan 31 dari 40 di Sabah & Sarawak, suatu kemenangan yang besar.”
Perikatan mula ditolak rakyat dalam PRU 1969 itu, antara penyebabnya ialah kemiskinan, tidak puas hati orang Melayu kerana beri terlampau banyak keistimewaan kepada bukan Melayu (Sila rujuk Harold Crouch, Lee Kam Hing, Michael Ong: ‘Malaysian Politics And The 1978 Eletion’ & Ucapan Tun Dr Ismail ‘Utusan Malaysia’ 19 Julai 1969), salahguna ISA, rasuah, keruntuhan moral remaja (Amaluddin Darus: ‘Lintasan Politik Malaysia’), kes-kes jenayah dan lain-lain. Akhirnya meletup menjadi api rusuhan kaum tragedi 13 Mei.
Hampir sama dengan penolakan rakyat dalam PRU 12 baru-baru ini, iaitu kenaikan harga barang & cukai (ada kaitan dengan kemiskinan), tidak puas hati antara kaum (India-isu Hindraf, Cina & Melayu), rasuah & salahguna kuasa, moral & jenayah dan lain-lain. Cuma hal-hal seperti ini tidak disimbah minyak menjadi api seperti rusuhan 13 Mei itu, tetapi kali ini perlu dipadukan supaya wujud satu kekuatan seperti idea formula Tun Razak selepas 13 Mei itu.
Saya nampak orang yang layak membawa gagasan tersebut adalah Dato’ Seri Anwar Ibrahim sendiri. Beliau sedang di dalam penjara, pun boleh dikeluarkan dengan penghormtan (jemputan ke luar negara dengan pesawat kerajaan Saudi) membuktikan ‘kaki-kaki’ beliau masih bertapak kukuh di dalam BN. Apalagi di saat BN sekarang tiada wakil masyarakat Cina dan India yang diiktiraf rakyat melalui pilihan raya. Dato’ Seri.. jangan tunggu lama-lama..
Bagaimana beliau akan naik jadi PM? Kita sambung lagi dalam sembang-sembang PRU 12 akan datang. Wallahu ‘aklam.
Catatan santai: ibnuhasyim. blogspot.com (e-mail: ibnuhasyim@ gmail.com) 12-03-08. KL.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan
SILA BERI KOMEN ANDA DISINI